ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ: ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ

Από της ιδρύσεως της Ελληνικής Εταιρείας Προαγωγής της Ψυχιατρικής και των Συναφών Επιστημών (ΕΛΕΠΨΥΣΕΠ) το 2004 υλοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό οι σκοποί της. Μείζονες επιστημονικές εκδηλώσεις απετέλεσαν τα 19 Συνέδρια  (12 Διεθνή και 7 Ελληνικά), όπως και οι 15 Ημερίδες/ Διημερίδες, την ευθύνη της διοργάνωσης ή της συνδιοργάνωσης των οποίων είχε η ΕΛΕΠΨΥΣΕΠ. Τόσο οι ως άνω μείζονες επιστημονικές εκδηλώσεις (συνολικής διάρκειας 1053 ωρών), 21 Σεμινάρια (συνολικής διάρκειας 311 ωρών) όσο και 8 εκπαιδευτικά προγράμματα (συνολικής διάρκειας 1682 ωρών) αποσκοπούσαν κυρίως στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση Ψυχιάτρων, Ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων, Ψυχολόγων και άλλων επιστημόνων ποικίλων κλάδων. Πέραν των Συνεδρίων και των Σεμιναρίων, κατά την 20ετία από της ιδρύσεως της, η ΕΛΕΠΨΥΣΕΠ πραγματοποίησε και 25 Διαλέξεις (συνολικής διάρκειας 67 ωρών) τις οποίες εκτός από τους επιστήμονες των διαφόρων κλάδων που αναφέρθησαν παραπάνω συμμετείχε και το ευρύ κοινό στο πλαίσιο προαγωγής της ψυχικής υγείας. Ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων (ομιλητών και παρακολουθούντων) υπερέβαινε τις 21.500.

Μέσω των ποικίλων επιστημονικών εκδηλώσεων της ΕΛΕΠΨΥΣΕΠ  δόθηκε η ευκαιρία σε Έλληνες επαγγελματίες ψυχικής υγείας για τα εξής:
1)    Να έλθουν σε άμεση επαφή στη χώρα μας με διαπρεπείς ξένους επιστήμονες, είτε στο πλαίσιο διεθνών συνεδρίων είτε εκπαιδευτικών σεμιναρίων των οποίων η παρακολούθηση συνεπάγεται συνήθως μετάβαση στις χώρες προέλευσης των επιστημόνων αυτών  (Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Καναδάς κ.α.)
2)    Να έχουν εποικοδομητική διάδραση σε διεπιστημονικό πλαίσιο με ιατρούς άλλων ειδικοτήτων και επιστήμονες ποικίλων κλάδων
3)    Να εμπλουτίσουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους με σημαντικά στοιχεία προερχόμενα από γνωστικά πεδία τα οποία αφενός μεν δεν είναι εύκολα προσβάσιμα (π.χ. Νομική, Κοινωνιολογία, Ανθρωπιστικές Επιστήμες, Καλές Τέχνες), αφετέρου δε, μπορεί να αποβούν ιδιαιτέρως χρήσιμα ακόμη και στην καθημερινή κλινική πράξη (αναβάθμιση της κατανόησης των ποικίλων προβλημάτων των ασθενών και των συγγενών τους, βελτίωση της επικοινωνίας με λειτουργούς δημοσίων και άλλων υπηρεσιών, ενδυνάμωση του βιοψυχοκοινωνικού προτύπου θεώρησης της συμπεριφοράς και εξισορρόπηση των επιμέρους στοιχείων του ώστε να μην αποβαίνουν ορισμένα εις βάρος άλλων, π.χ. τα βιολογικά έναντι των ψυχοκοινωνικών.
4)    Να αποκτήσουν εξειδικευμένες δεξιότητες σε επιμέρους ψυχοθεραπευτικές τεχνικές και σε ψυχοφαρμακολογικές θεραπευτικές εφαρμογές, όπως και να διευρύνουν την ικανότητά τους να αναγνωρίζουν πτυχές της ψυχοπαθολογίας των ασθενών τους που δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμες στη συνήθη διαγνωστική/ θεραπευτική πρακτική
5)    Να κατανοήσουν την ανάγκη αντιπαραβολής των προσωπικών τους απόψεων προς εκείνες συναδέλφων τους  οι οποίοι έχουν ορισμένες αποκλίνουσες θεωρητικές τοποθετήσεις και να αναζητήσουν σημεία εποικοδομητικού διαλόγου και ενδεχομένων συγκλίσεων προς όφελος των ιδίων αλλά και των ασθενών που φροντίζουν
6)    Να αποδεχθούν τον ευρύτερο κοινωνικό  τους ρόλο ερχόμενοι σε κατάλληλη διαδραστική επαφή με χρήστες υπηρεσιών υγείας ώστε να προάγεται η ψυχική υγεία του γενικού πληθυσμού